Konferencja "By czas nie zaćmił i niepamięć..."

3 kwietnia 2014 r. w gdańskim Centrum Edukacji Nauczycieli miała miejsce konferencja poświęcona analizie spuścizny "pokolenia świadków historii" oraz wykorzystania jej w edukacji. Konferencję zorganizowano we współpracy z Pedagogiczną Biblioteką Wojewódzką w Gdańsku oraz Muzeum Stutthof.

Konferencję rozpoczął wykład "Kobiety z Ravensbrück. Portret pokolenia na podstawie biografii Wandy Połtawskiej", który wygłosiła Joanna Gierczyńska, kierownik Muzeum Więzienia Pawiak w Warszawie. Zaprezentowała ona drogi życiowe kilku bohaterek, byłych więźniarek niemieckich obozów koncentracyjnych, oraz ich czynną działalność społeczną i artystyczną prowadzoną do dnia dzisiejszego.

Po prezentacji w dyskusji głos zabrali obecni na sali byli więźniowie obozów. Był wśród nich m.in. Kazimierz Piechowski, więzień Auschwitz-Birkenau, inicjator jednej z najbardziej brawurowych i udanych ucieczek z niemieckich kacetów.

Po refleksjach kombatantów z prezentacją wystąpił Marcin Owsiński, kierownik Działu Oświatowego Muzeum Stutthof, który zaprezentował osobiste spojrzenie na pokolenia świadków, oparte na własnym doświadczeniu z realizacji programu notacyjnego i pracy jako przewodnik w miejscu pamięci. Prezentacja "Ostatni świadkowie oczami mojego pokolenia" pokazała przede wszystkim nośność i aktualność przesłania generacji odchodzącej w przeszłość ze świadomością pozostawienia po sobie wielkiego humanistycznego testamentu.

Po przerwie wystąpiła Elżbieta Grot, kierownik Działu Naukowego Muzeum Stutthof. W emocjonalny sposób zaprezentowała historie powstania oraz zdjęcia oryginału "Bajek dla dzieci" napisanych w obozie Stutthof przez Halinę Banasiak.

Konferencję zakończył warsztat metodyczny prowadzony przez Annę Krajnowską, konsultanta Centrum Edukacji Nauczycieli. Celem warsztatów było opracowanie w grupach kilku scenariuszy lekcji opartych na biografiach i przesłaniu świadków historii.

Spotkanie należy uznać za bardzo ciekawy głos w dyskusji nad rolą miejsc pamięci w edukacji historycznej i społecznej młodych ludzi. Było ono także diagnozą obecnego spojrzenia na zagadnienie ciągłej obecności świadków historii i ich relacji we współczesnym świecie. Jak wskazano w podsumowaniu: "Świadkowie wciąż uczą pozytywnego spojrzenia na życie i wielkiej mądrości w czynieniu dobra".

(mo)