Zbiory

Kształtowanie się zasobu archiwalnego Muzeum Stutthof i jego późniejszy sposób opracowania miał swoją specyficzną historię. Wynikła ona w głównej mierze z losów dokumentów obozowych z chwilą ewakuacji KL Stutthof i ich późniejszego przechowywania.
Przygotowania do likwidacji obozu rozpoczęto w styczniu 1945 r. Zostały wówczas m.in. spalone w części akta wydziału politycznego i szpitala. Pozostałą dokumentację zapakowano i wywieziono w tym samym kierunku, w którym wyprowadzono więźniów z obozu. Wiosną 1945 r. dokumenty te porzuciła w przydrożnym rowie w okolicach Lęborka uciekająca załoga SS. Odnalezione przez Armię Radziecką, zostały następnie przekazane do Zarządu Głównego Polskiego Czerwonego Krzyża (ZG PCK) w Warszawie. Stamtąd cześć z nich trafiła do Archiwum Głównej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich, gdzie pozostała do 1965 r. Dokumentacja dotycząca ewidencji więźniów nadal przechowywana była w ZG PCK.
Muzeum Stutthof w Sztutowie utworzone zostało w dniu 12 marca 1962 r. Jednym z zadań statutowych, jakie wyznaczono Muzeum, było zgromadzenie i opracowanie ocalałej dokumentacji obozu koncentracyjnego Stutthof oraz wszelkich innych materiałów jego dotyczących. Pod koniec lat 60-tych główny wysiłek położono na przeprowadzenie rewindykacji zachowanych akt znajdujących się w innych archiwach. Oficjalną zgodę na gromadzenie, przechowywanie i opracowanie materiałów byłego KL Stutthof wydała Naczelna Dyrekcja Archiwów Państwowych dnia 3 sierpnia 1964 r. W latach 1979-1989 zmikrofilmowano cały zespół akt obozowych.
Zasób archiwum stanowi obecnie 69 tys. jednostek archiwalnych o objętości 125 metrów bieżących (mb). Jego podstawą są akta zespołu Konzentrationslager Stutthof. Pozostała dokumentacja tworzy cztery rodzaje zbiorów: Ankiety byłych więźniów, Dokumentacja byłych więźniów, Zbiory, Relacje i wspomnienia.

Zespół Konzentrationslager Stutthof (67 828 jednostek archiwalnych)
Tworzą go akta byłej kancelarii obozu powstałe w czasie jego istnienia w latach 1939-1945. Przy porządkowaniu archiwaliów posłużono się metodą odtworzenia wewnętrznej struktury organizacyjnej obozu - podziału na wydziały.
Wydział I – Kommandantur (komendantura)
Wydział II – Politische Abteilung (wydział polityczny)
Wydział III – Schutzhaftlager (obóz)
Wydział IV – Verwaltung (wydział administracyjno-gospodarczy)
Wydział V- Lagerarzt (lekarz obozu)
Wydział VI – Schulung (szkolenie załogi)
Zakłady gospodarcze SS

Dokumentacja byłych więźniów
Zbiór zawiera materiały dokumentalne, które dotyczą więźniów obozu Stutthof lecz nie należą do akt zespołu KL Stutthof wytworzonych przez kancelarię obozu. Uporządkowano je według schematu:
Korespondencja legalna: karty pocztowe, listy pisane na blankietach obozowych wysyłane przez więźniów do rodzin oraz przychodzące do obozu.
Korespondencja nielegalna: listy-grypsy pisane w Stutthofie.
Obozowy ruch oporu: teksty wierszy, piosenek, modlitw, rysunki tworzone przez więźniów.
Inne materiały dotyczące więźniów: różne dokumenty nie powstałe w obozie np. świadectwa urodzenia, legitymacje ZBOWiD.

Ankiety byłych więźniów
Zbiór zawiera ankiety, które wypełniali byli więźniowie obozu w latach 1962-1972. Uzyskane w ten sposób informacje posłużyły do uzupełnienia kartoteki ewidencyjnej więźniów. Pytania dotyczyły danych personalnych, przyczyn i okoliczności aresztowania, pobytu w obozie, nazwisk współwięźniów, nazwisk członków załogi obozu, ewakuacji. Wypełnionych zostało ok. 800 ankiet.

Relacje i wspomnienia
Zbiór stanowi ok. tysiąca wspomnień i relacji tych, którzy przeżyli obóz. Zgromadzono nagrania filmowe, magnetofonowe, oryginalne teksty wspomnień, oświadczeń, kopie relacji, przekazy w formie mikrofilmów. Zebrano dotychczas ok. 650 relacji. Część z nich przepisano (27 tomów)

Zbiory
Zbiór ten stanowi dokumentacja różnorodna tematycznie. Zgromadzone oryginały dokumentów, kopie, fotokopie, zdjęcia, odpisy uporządkowano według działów tematycznych:
I. Wolne Miasto Gdańsk
II. Ruch oporu
III. Okupacja hitlerowska
IV. II wojna światowa
V. Stutthof
VI. Inne obozy koncentracyjne i zagłady
VII. Inne obozy i więzienia
VIII. Procesy zbrodniarzy hitlerowskich
IX. Pomorze Gdańskie-okres powojenny.

Muzealia
Całkowicie osobny zasób w dziale archiwum stanowią muzealia. Zbiór liczy ponad 1 200 eksponatów, na który składają się:
1. Przedmioty poobozowe związane z funkcjonowaniem obozu: prycze, stoły, ławy, stołki, „stół operacyjny” i inne wyposażenia szpitala obozowego, wyposażenie krematorium, puszki po gazie Cyklon B, pejcze, pasiaki, obuwie, miski, łyżki, przedmioty osobistego użytku przywiezione przez więźniów do obozu i tam im odebrane.
2. Przedmioty osobistego użytku nielegalnie wykonane przez więźniów w obozie: noże, pudełka, kasetki, papierośnice, popielniczki, igły.
3. Nielegalna twórczość artystyczna więźniów: rysunki, obrazki, portrety, ozdobne kasetki, pierścionki, sygnety, krzyżyki.
4. Powojenne dzieła sztuki o tematyce martyrologicznej poświęcone pamięci ofiar Stutthofu: rzeźba, malarstwo, rysunek, grafika, plakat, fotografia, instalacje artystyczne i kompozycje muzyczne.

Udostępnianie archiwaliów służy do celów naukowo-badawczych oraz wystawienniczych. Odbywa się za zgodą Dyrektora Muzeum Stutthof w Sztutowie na pisemny wniosek osoby zainteresowanej, według zasad określonych w Regulaminie wewnętrznym Archiwum Muzeum Stutthof w Sztutowie. Archiwum jest otwarte od poniedziałku do piątku w godzinach od 8:00 do 14:00. Zaleca się wcześniejsze zgłoszenie zamiaru korzystania ze zbiorów. Tel. (+48 55) 247 83 53 w. 223.